بیماری کلامیدیا یک عفونت شایع مقاربتی است که توسط گروهی از باکتری ها ایجاد می شود. تخمین زده شده است که حدود 40 تا 96 درصد از افرادی که به این بیماری مبتلا می شوند، در ابتدا علامت خاصی ندارند و سپس علائم به مرور زمان مشخص می شوند و سلامتی را تحت تاثیر قرار می دهند. کارشناسان به این موضوع اشاره می کنند اگر این بیماری درمان نشود، می تواند خطرات جدی را برای سلامتی به همراه داشته باشد. به همین دلیل انجام منظم غربالگری ها یکی از اموری است که به حفظ سلامتی کمک می کند. درمان بیماری کلامیدیا بسیار راحت است و با مصرف آنتی بیوتیک ها می توان عفونت به وجود آمده را کنترل کرد و به طور کامل از بین برد.
کلامیدیا چگونه منتقل می شود؟
بهتر است بدانید رابطه جنسی بدون کاندوم و یا برقراری رابطه جنسی دهانی ( بدون پوشش) مهمترین روش های انتقال این بیماری به شمار می روند. برای انتقال این بیماری لازم نیست که دخول رخ دهد. تماس آلت تناسلی فردی که به بیماری کلامیدیا مبتلاست با آلت تناسلی شخص دیگر سبب انتقال این بیماری می شود. همچنین، این بیماری از راه رابطه جنسی مقعدی نیز انتقال پیدا می کند. به طور کلی، روش های ابتلا به این بیماری به شرح زیرند:
• استفاده نکردن از روش های محافظتی مانند کاندوم
• داشتن شرکای متعدد جنسی
آیا نوزادان تازه متولد شده به این بیماری مبتلا می شوند؟
اگر زن باداری به بیماری کلامیدیا مبتلا باشد، نوزادش در هنگام تولد به این بیماری مبتلا می شود. بیشتر آزمایش هایی که در دوران بارداری انجام می شوند، می توانند تشخیص این بیماری را امکان پذیر سازند. به همین دلیل توجه به غربالگری های دوران بارداری اهمیت زیادی در حفظ سلامتی مادر و نوزاد دارد.
آیا ابتلا به این بیماری سبب می شود دیگر به آن مبتلا نشویم؟
بررسی های آماری نشان می دهند کسانی که به این بیماری مبتلا می شوند و آن را به طور کامل درمان می کنند، دوباره در خطر ابتلا به آن قرار دهند. در واقع، ابتلا به بیماری کلامیدیا پادتنی را برای جلوگیری از ابتلا دوباره به این بیماری در بدن به وجود نمی آورد.
علائم بیماری کلامیدیا چیست؟
کلامیدیا اغلب به عنوان «عفونت خاموش» شناخته می شود، زیرا اکثر افراد مبتلا به این عفونت هیچ علامتی را تجربه نمی کنند. با وجود این، علائمی وجود دارند که می توانند نشان دهنده ابتلا به این بیماری باشند. علائم مشترک در میان مردان و زنان به شرح زیرند:
• درد در ناحیه تناسلی
• احساس سوزش هنگام ادرار کردن
• ترشح غیر طبیعی از آلت تناسلی یا واژن
علائم این عفونت در مردان
بسیاری از مردان متوجه علائم کلامیدیا نمی شوند و شاید بتوان گفت اکثر مردان اصلاً علائمی ندارند. برخی از شایع ترین علائم این عفونت در مردان عبارتند از:
• احساس سوزش در هنگام ادرار
• ترشح زرد یا سبز از آلت تناسلی
• درد در قسمت پایین شکم
• درد در بیضه ها
علائم بیماری کلامیدیا در مقعد
همچنین، امکان ابتلا به این عفونت در مقعد وجود دارد که علائم آن به شرح زیرند:
• درد در هنگام تخلیه
• خونریزی از مقعد
داشتن رابطه دهانی با فردی که عفونت دارد، خطر ابتلا به کلامیدیا در گلو را افزایش می دهد. علائم می تواند شامل گلودرد، سرفه یا تب باشد. همچنین ممکن است که باکتری را در گلو حمل کنید و آن را ندانید.
علائم این بیماری در زنان
برخی از شایع ترین علائم ابتلا به این عفونت در زنان عبارتند از:
• مقاربت جنسی دردناک (دیسپارونی)
• ترشحات واژن
• احساس سوزش در هنگام ادرار
• درد در قسمت پایین شکم
• التهاب دهانه رحم (سرویکسیت)
• خونریزی بین قاعدگی
در برخی از زنان، عفونت می‌تواند به لوله‌های فالوپ سرایت کند که ممکن است باعث التهابی لگن شود و یک بیماری حاد به شمار می رود. علائم التهاب در لگن به شرح زیرند.
• تب
• درد شدید لگن
• حالت تهوع
• خونریزی غیر طبیعی واژینال بین پریودها
آیا این بیماری شایع است؟
در سال 2018، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های جنسی در آمریکا تخمین زد که تقریباً 4 میلیون فرد مبتلا به این بیماری در این کشور زندگی می کنند. با وجود این، نرخ عفونت در میان زنان جوان بالاتر است و بیشترین میزان عفونت در زنان بین 15 تا 24 سال رخ می دهد.
همچنین، مردان و زنان هر دو می توانند به این عفونت مبتلا شوند، اما موارد بیشتری در زنان گزارش شده است. از نظر آماری، اگر فردی با بیش از یک نفر رابطه جنسی داشته باشد، احتمال بیشتری برای ابتلا به این بیماری وجود دارد.
کلامیدیا در گلو
این بیماری می تواند در طول رابطه جنسی دهانی منتقل شوند. تماس با دهان، لب ها یا زبان ممکن است برای انتقال این عفونت کافی باشد. اگر از رابطه جنسی دهانی به این بیماری مبتلا شوید، ممکن است هیچ علامتی نداشته باشید و واژینال یا مقعدی هرگز به وجود نمی آیند. با وجود این، ممکن است علائم زیر را تجربه کنید:
• گلو درد
• گلو خشک
• تب
• سرفه
کلامیدیا در چشم
این عفونت در ناحیه تناسلی شایع‌تر است، اما می‌تواند ارگان های دیگری از بدن مانند مقعد، گلو و چشم ها را نیز درگیر کند. ممکن است این عفونت از طریق تماس مستقیم یا غیرمستقیم باکتری در چشم ایجاد شود. به عنوان مثال، اگر چشم خود را بدون شستن دست لمس کنید، عفونت می تواند از ناحیه تناسلی به چشم برسد. علائم این بیماری به شرح زیرند:
• سرخی چشم
• ورم
• خارش
• تحریک
• مخاط یا ترشح
• حساسیت به نور (فوتوفوبیا)
در صورت عدم درمان، بروز این عفونت در چشم می تواند منجر به نابینایی شود.
بیماری کلامیدیا چگونه تشخیص داده می شود؟
در صورتی که هر یک از علائمی که تابدینجا به آنها اشاره شد تجربه کردید باید به پزشک متخصص مراجعه کنید. در این شرایط، پزشک ابتدا یک معاینه فیزیکی انجام می دهد تا وضعیت سلامتی را بررسی کنید و هرگونه ترشح، زخم یا نقطه‌های غیرعادی را که ممکن است به عفونت احتمالی مرتبط باشد، مشاهده نماید.
موثرترین آزمایش تشخیصی کلامیدیا، سواب زدن واژن در زنان و آزمایش ادرار در مردان است. اگر احتمال وجود عفونت در مقعد یا گلو وجود داشته باشد، این نواحی نیز ممکن است سواب شوند. معمولا چند روز طول می کشد تا نتیجه آزمایش برای فرد ارسال شود.
بیماری کلامیدیا چگونه درمان می شود؟
درمان بیماری کلامیدیا بسیار آسان است است. از آنجایی که این بیماری ماهیت باکتریایی دارد، آنتی بیوتیک ها به راحتی آن را درمان می کنند. آزیترومایسین یک آنتی بیوتیک است که با توجه به شدت بیماری تجویز می شود ( اگر شدت عفونت زیاد باشد، پزشک این آنتی بیوتیک را تجویز می کند). داکسی سایکلین یک آنتی بیوتیک دیگر است که برای درمان این عفونت تجویز می شود و باید دو بار در روز به مدت یک هفته مصرف شود.
پزشک ممکن است تصمیم بگیرد آنتی بیوتیک های دیگری را نیز تجویز کند. مهم نیست که کدام آنتی بیوتیک تجویز شده است، مهم این است که فرد مبتلا به کلامیدیا دستور العمل ها را به دقت دنبال کند تا بتواند عفونت به وجود آمد را به طور کامل از بین ببرد. آنتی بیوتیک ها معمولا حداقل برای یک دوره دو هفته ای تجویز می شوند. توصیه می شود در طول درمان رابطه جنسی نداشته باشید.
اگر بیماری کلامیدیا درمان نشود، چه عوارضی را در پی دارد؟
عفونت ناشی از بیماری کلامیدیا در زنان می تواند به رحم و تخمدان ها آسیب بزند. همچنین، ممکن است این بیماری لوله های فالوپ را درگیر کند و خطر ناباروری افزایش پیدا می کند. اگر این بیماری در دوران بارداری به جنین منتقل شود، می تواند باعث عفونت چشم یا ذات الریه در نوزادان شود.
همچنین، اگر بیماری کلامیدیا در مردان درمان نشود، عفونت ناشی از آن به بیضه ها آسیب می رساند و باعث ملتهب شدن آنها می شود. این عفونت می تواند به غده پروستات سرایت کند و تب و ناراحتی های شدیدی را در ناحیه کمر به وجود بیاورد.