Cefixime _ سفکسیم

مانند سایر آنتی بیوتیک های این دسته مانع از تشکیل دیواره سلولی در باکتری می شود. دیواره سلولی در باکتری باعث حفاظت سلول در مقابل عوامل محیطی می گردد و در صورتی که این دیواره بصورت کامل تشکیل نشود سلول باکتری در محیط آبکی با جذب آب می ترکد. سفکسیم در مرحله آخر تشکیل پپتیدوگلیکان جایگزین عوامل تشکیل دهنده پپتیدوگلیکان می شود و باعث تشکیل دیوار سلولی ناقص می گردد.

توضیحات درباره ایراپراکس Cefixime _ سفکسیم

ایراپراکس Cefixime _ سفکسیم

 Cefixime _ سفکسیم

آنتی بیوتیک- داروهای ضد باکتری

داروهای ضد عفونت > داروهای ضد باکتری > سفالوسپورین ها > سفالوسپورین های نسل سوم

قرص سفیکسیم کوثر(ایراپراکس) 200 میلی گرم

CEFIXIME COSAR(Iraprax) 200MG TAB

قرص سفکسیم کوثر (ایراپراکس) 400 میلی گرم

CEFIXIME COSAR (Iraprax) 400MG TAB

سوسپانسیون سفکسیم کوثر(ایراپراکس) 100میلی گرم/5 میلی لیتر 100میلی لیتر

CEFIXIME COSAR (Iraprax)100MG/5ML 100ML FOR SUSP

سوسپانسیون ایراپراکس 100میلی گرم/5میلی لیتر 50میلی لیتر

CEFIXIME COSAR (Iraprax)100MG/5ML 50 ML FOR SUSP

سفیکسیم، یک آنتی بیوتیک، یک سفالوسپورین نسل سوم مانند سفتریاکسون و سفوتاکسیم است. سفیکسیم در حضور آنزیم های بتالاکتاماز بسیار پایدار است. در نتیجه، بسیاری از ارگانیسم های مقاوم به پنی سیلین ها و برخی سفالوسپورین ها به دلیل وجود بتالاکتامازها، ممکن است به سفیکسیم حساس باشند. اثر ضد باکتریایی سفیکسیم ناشی از مهار سنتز موکوپپتید در دیواره سلولی باکتری است.

سفیکسیم در درمان عفونت های حاد ناشی از باکتری های حساس به این دارو مصرف می شود که شامل سوزاک، عفونت گوش میانی، فارنژیت، عفونت های بخش تحتانی دستگاه تنفس و عفونت های مجاری ادراری می شود.

با وجود اینکه تا کنون مصرف سفکسیم برای جنین مضر اعلام نشده، در صورت بارداری، اقدام به بارداری یا شیردهی پزشک خود را مطلع نمایید.

در صورت بروز اسهال شدید، قبل از مصرف هر گونه داروی ضد اسهال ، باید با پزشک مشورت شود. در صورت فراموش کردن یک نوبت مصرف دارو به محض به یاد آوردن ، دارو را باید مصرف نمود. ولی اگر تقریباً زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده باشد، از مصرف نوبت فراموش شده باید خودداری شود و مقدار مصرف بعدی نیز دو برابر نگردد.

مشخصات کلی تداخلات:

  • تحت تاثیر تاخیر در تخلیه معده
  • تغییر در فلور دشتگاه گوارش
  • تشدید اثرات ضد انعقاد
  • کاهش اثرات باکتریوسیدی وابسته به رشد باکتری
  • اختلال در پاسخ ایمینی در برار عوامل باکتریایی

تداخلات پرهیز رده x:
ب.ث.ژ (داخل مثانه‌ای)، واکسن وبا

افزایش اثرات داروها توسط سفیکسیم:
آمینوگلیکوزیدها، آنتاگونیست های ویتامین کا

افزایش اثرات سفیکسیم توسط داروها:
پروبنسید

کاهش اثرات داروها توسط سفیکسیم:
آمینوگلیکوزیدها، ب.ث.ژ (داخل مثانه‌ای)، واکسن ب.ث.ژ (ایمنی‌زا)، واکسن وبا، لاکتوباسیلوس و استریول، سدیم پیکوسولفات، واکسن حصبه

کاهش اثرات سفیکسیم توسط داروها:
تداخل قابل توجهی مشخص نشده است.

تداخل با غذا:
غذا جذب سفیکسیم را به تأخیر می‌اندازد.
راهکار: بدون ملاحظات غذایی مصرف شود.

در صورت وجود سابقه حساسیت به پنی سیلین ها و عیب کار کلیه باید با احتیاط فراوان مصرف شود. این دارو ممکن است موجب ایجاد پاسخ مثبت کاذب در آزمون کومبس یا قند ادرار شود. این دارو ممکن است سبب بروز کولیت پسودوممبران شود. در بیماران مبتلا به عیب کار کلیه، کاهش مقدار مصرف دارو ضروری است.

در صورت وجود سابقه حساسیت به پنی سیلین ها، سفالوسپورین ها یا پنی سیلامین یا ابتلای به پورفیری این دارو نباید مصرف شود.

هر دارو به موازات ایجاد اثرات درمانی مورد نظر ممکن است سبب بروز عوارض ناخواسته نیز بشود. اگرچه کلیه این عوارض در یک فرد بروز نمی کند.

عوارض شایع (%10<)
گوارشی: اسهال
عوارض نسبتا شایع (%10-2):
گوارشی: درد شکمی، تهوع، سوء هاضمه، نفخ، مدفوع شل
عوارض نادر (%1>)
نارسایی حاد کلیوی، واکنش شبه آنافیلاکسی، آنژیوادم، کاندیدیاز، سرگیجه، تب دارویی، افزایش سطح ائوزینوفیل، اریتم مولتی فرم، ادم صورت، تب، سردرد، هپاتیت، افزایش بیلی روبین خون، افزایش BUN، افزایش کراتینین سرم، افزایش سطح سرمی آنزیم های ترانس آمیناز، یرقان، لکوپنی، نوتروپنی، افزایش زمان پروترومبین (PT)، خارش، کولیت با غشای کاذب، تشنج، واکنش شبه بیماری سرم، راش پوستی، سندرم استیونس جانسون، ترومبوسیتوپنی، نکروز توکسیک اپیدرمال، کهیر، واژینیت، استفراغ

در صورت سابقه ی هرگونه حساسیت دارویی (خصوصا حساسیت به آنتی بیوتیک ها) و مشکلات کلیوی به پزشک خود اطلاع دهید. از آنجا که این دارو می تواند در عملکرد داروهای دیگر در بدن اختلال ایجادکند لازم است پیش از شروع مصرف لیستی از کلیه ی داروهای مصرفی خودئدر اختیار پزشک یا داروسازتان قرار دهید.

آنتی بیوتیک ها را دقیقاً مطابق دستور پزشک مصرف کنید و دوره ی درمان را حتی اگر احساس بهبودی می کنید و علائمتان برطرف شده است کامل کنید زیرا در این زمان ممکن است هنوز باکتری بصورت کامل ریشه کن نشده باشد و این کار احتمال بروز مقاومت ميكروبی را افزایش می دهد. مقاومت میکروبی یکی از مشکلات جهانی می باشد که با سرعت زیادی رو به افزایش است ودر صورتی که مصرف بی رویه و نامناسب آنتی بیوتیک ها در دنیا ادامه یابد با مشکلات تهدید کننده ی حیات مواجه خواهیم شد. زمانی كه اين داروها بدون تجويز پزشك، با مقدار نامناسب يا طول درمان نامناسب مصرف شوند، نه تنها اثرات مطلوب برای خود فرد ندارند بلكه منجر به عدم ريشه كن شدن باكتری های موجود در بدن آن فرد می شوند و علاوه بر اين، باكتري های كه در معرض دارو قرار گرفته اند اما از بين نرفته اند، نسبت به اين دارو مقاومت پيدا می كنند. اين مسأله منجر به ايجاد نسل جديد و مقاومی از ميكروب ها می شود كه ديگر به سادگی به داروهای آنتی بيوتيكی موجود، پاسخ نمی دهند. از آنجا كه عموماً عفونت ها مسری می باشند مصرف بی رويه ی آنتی بیوتیک ها نه تنها برای خود فرد بيمار بلكه برای ساير افراد جامعه نیز مشکل آفرین می باشد. مصرف این دارو معمولا در بزرگسالان و کودکان بالای ده سال ،۱ تا ۲ قرص یا (۲۰-۱۰میلی لیتر شربت) در روز می باشد. یعنی روزانه یک قرص یا روزانه یک قرص صبح و یک قرص عصر در ساعت مشخص برای شما تجویز می شود. مقدار مصرف دارو در کودکان کوچکتر با توجه به سن و وزن آنها توسط پزشک محاسبه می شود. در این موارد در هر نوبت مصرف دارو لازم است مقدار دارو را به دقت اندازه گیری نمایید و دقیقاً به اندازه ی تجویز شده به کودک بدهید. دوره ی درمان با این دارو معمولا کوتاه می باشد و حداکثر ممکن است تا ۱۴ روز برای بیمار تجویز شود. این دارو با غذا تداخل خاصی ندارد و می توان آن را قبل یا بعد از غذا مصرف کرد. در صورت فراموش كردن مصرف يك نوبت دارو بلافاصله پس از يادآوری آن را مصرف كنيد مگر آنكه زمان ياد آوری به نوبت مصرف بعدی دارو نزديك باشد. در اين شرايط نوبت فراموش شده را مصرف نكنيد و نوبت بعدی را در زمان خودش مصرف كنيد اما به هيچ وجه مقدار مصرف دارو را دوبرابر نكنيد. این دارو به صورت قرص و کپسول خوراکی ۲۰۰ و ۴۰۰ میلی گرم و سوسپانسیون خوراکی ۱۰۰میلی گرم موجود می باشد.

سوسپانسیون آماده شده ی دارو را حداکثر ۱۰تا ۱۴روز در یخچال نگهداری نمایید.