blog05

آیا نفخ نشان دهنده مشکل جدی در سلامتی است؟

نفخ وضعیتی است که در آن شرایط فرد احساس می کند شکمش پر و سفت شده است. دلیل اصلی نفخ وجود گاز در سیستم گوارشی است. این بیماری معمولا در میان زنان مسن و یا کسانی که به تازگی زایمان کرده اند رایج تر است. تند غذا خوردن یکی از علل اصلی ابتلا به این بیماری است.
مطالعات نشان می دهند که نفخ هرگز به معنای ابتلا به بیماری های مزمن نیست و در شرایط بسیار نادر ممکن است نفخ نشان دهنده مشکل حادی در سلامتی باشد. این بیماری به سادگی و با استفاده از برخی از انواع قرص گوارش و پرهیز غذایی قابل درمان است.

علل نفخ چیست؟

یکی از علل شایع ابتلا به این بیماری یبوست است. علائمی که نشان می دهند شما به بیماری یبوست مبتلا هستید، بدین شرحند:
• زور زدن برای شروع یا پایان اجابت مزاج
• مدفوعی که شبیه سنگ و سنگریزه است
• عدم احساس خالی بودن بعد از اجابت مزاج
یبوست می تواند باعث بروز دردهای شکمی و نفخ شود. هرچه مدفوع مدت زمان بیشتری در روده باقی بماند، باکتری ها زمان بیشتری برای تخمیر آنچه در روده وجود دارد در روده باقی می مانند و همین امر باعث بروز گاز در سیستم گوارشی می شود. به غیر از یبوست، موارد دیگری نیز وجود دارند که باعث بروز گاز در سیستم گوارشی می شوند و این موارد عبارتند از:
• حساسیت روده: افراد مبتلا به IBS می توانند به شدت به گاز سیستم گوارشی حساس باشند و همین امر باعث بروز درد، گرفتگی عضلات و اسهال می شود.
• رشد بیش از حد باکتری های روده کوچک : افراد سالم باکتری نسبتا کمی در روده کوچک دارند. افرادی که جراحی روده انجام داده اند و یا به بیماری سندروم روده تحریک پذیر مبتلا هستند و یا دائما دچار اسهال می شوند، گاز زیادی را در سیستم گوارشی خود احساس می کنند.
• گاستروپارزی: این وضعیت باعث تاخیر در تخلیه معده می شود که می تواند باعث نفخ، حالت تهوع و حتی انسداد روده شود.
• زایمان و یا عادت ماهیانه نامنظم: گاهی اوقات مشکلات مرتبط با تخمدان ها یا رحم ممکن است باعث بروز گاز در سیستم گوارشی شود.

چگونه از نفخ جلوگیری کنیم؟

به طور معمول، اولین و مهمترین روش برای جلوگیری از پدیدآمدن گاز در سیستم گوارشی تغییر رژیم غذایی است. تحقیقات نشان داده اند اگر فرد از رژیم غذایی پیروی کند که در آن میزان الیگوساکاریدها، دی ساکاریدها، مونوساکاریدها و پلی الها کاهش یابد، علائم مرتبط با بروز گاز و تحریکات روده به میزان زیادی از بین می روند. این مواد غذایی به شرح زیرند:
• الیگوساکاریدها که در گندم، پیاز، سیر، حبوبات و لوبیا یافت می شوند
• دی ساکاریدها مانند لاکتوز موجود در شیر، ماست و بستنی
• مونوساکاریدها از جمله فروکتوز (نوعی قند موجود در میوه ها و عسل) سیب و گلابی
• پلی‌ال‌ها یا الکل‌های قند موجود در غذاهایی مانند زردآلو، شلیل، آلو و گل کلم
در افرادی که به این غذاها حساسیت دارند، روده کوچک همیشه نمی تواند کربوهیدرات ها را به طور کامل جذب کند و آنها را به روده بزرگ منتقل می کند. این امر می تواند باعث افزایش میزان گاز در سیستم گوارشی گردد و همین امر زمینه ساز بروز دردهای شکمی از جمله نفخ می شود.
علت اصلی درد را پیدا کنید و سپس درمان را آغاز کنید!
به طور کلی، اگر می خواهید از نفخ رهایی یابید باید علت اصلی آن را پیدا کنید. در کنار پیروی از رژیم غذایی سالم، مصرف فیبر و مایعات نقش مهمی در کاهش گاز سیستم گوارشی دارد. همچنین، اگر علت اصلی نفخ شکم ابتلا به یبوست است باید از روش های مناسب درمانی پیروی کنید. استفاده از انواع قرص گوارش که برای این منظور طراحی شده اند به کاهش درد و ارتقا سلامتی کمک می کنند. توصیه می شود در زمان مصرف به دستور العمل استفاده از قرص گوارش توجه داشته باشید تا بتوانید بهترین نتیجه را از مصرف آن بدست بیاورید.

blog04

سنگ کلیه چگونه درمان می شود؟

سنگ کلیه یکی از بیماری های دردناکی است که بسیاری از افراد درد ناشی از آن را مشابه به درد زایمان می دانند. لبه های تیز این سنگ که معمولا در مجرای کلیه قرار دارد، در زمان حرکت با دیواره های مجاری کلیوی برخورد می کنند و همین امر باعث بروز حالاتی مانند استفراغ و تهوع می شود.
همچنین، در شرایطی که اندازه این سنگ بزرگ باشد باعث احتباس ادرار می شود و این موضوع می تواند به شدت خطرناک باشد. به طور کلی، بیشتر سنگ هایی که در کلیه تولید می شوند با استفاده از قرص کلیه و مجاری ادراری قابل درمان هستند و در شرایط بسیار کم نیاز به عمل جراحی برای خروج سنگ است.

جنس این سنگ چیست؟

یکی از سوالات پرتکراری که اغلب افراد در مورد سنگ کلیه می پرسند در مورد جنس این سنگ است. بررسی های آماری نشان می دهند 80 درصد از سنگ هایی که در کلیه تولید می شوند از جنس اگزالیک کلسیم هستند. همچنین، سنگ های دیگر از فسفات کلسیم یا اسید یوریک در کلیه شکل می گیرند. سنگ هایی که از فسفات آمونیوم و منیزیم یا استرووایت تشکیل می شوند نشان دهنده عفونت های باکتریایی در مجاری ادراری هستند.

علائم سنگ کلیه چیست؟

این سنگ زمانی که در کلیه حرکت می کند می تواند درد بسیار زیادی را به بیمار متحمل کند. حتی گاهی حرکت این سنگ خراش های عمیقی را در بافت کلیه ایجاد می کند و باعث بروز خون در ادرار می شود. از علائم دیگر ابتلا به این سنگ می توان به موارد زیر اشاره کرد:
• عدم توانایی در راه رفتن
• عدم توانایی در ادرار و یا ادرار درناک
• حالت تهوع شدید
• استفراغ
در این شرایط باید به اولین مرکز درمانی مراجعه شود تا اقدامات لازم برای کنترل آن صورت گیرد. در غیراینصورت خطر آسیب های جدی به کلیه وجود دارد.

آیا با راهکارهای گیاهی می توان این سنگ را درمان کرد؟

در گذشته، انسان ها برای درمان دردها و بیماری های خود به دل طبیعت پناه می بردند. امروزه، کارشناسان به این موضوع پی برده اند تلفیقی از روش های مدرن و گیاهی می تواند به افراد کمک کند تا زودتر به نتیجه برسند و بیماری های خود را درمان کنند. راهکارهای گیاهی که برای درمان این سنگ پیشنهاد می شوند به شرح زیرند:
• ترکیب آبلیمو و روغن زیتون تازه و مصرف آن
• مصرف مداوم آب انار تازه
• مصرف دمنوش گزنه دو یا سه بار در روز
• مصرف آب کرفس تازه دو یا سه بار در روز
• استفاده از دمنوش آب ریحان و عسل طبیعی
• استفاده از آب هندوانه پخته
همچنین، ورزش کردن مانند طناب زدن می تواند باعث خروج سنگ کلیه از مجاری ادراری گردد. در کنار این روش ها، استفاده از انواع قرص کلیه نیز می تواند این سنگ را هر چه سریعتر از بین ببرد و به کاهش درد و ارتقا سلامتی کمک کند.

چه زمانی باید از سنگ شکن استفاده کنیم؟

زمانی که سنگ کلیه از 10 میلی گرم بزرگتر است از دستگاهی به نام سنگ شکن استفاده می شود. این دستگاه امواج صوتی را برای شکستن سنگ تولید می کند و پالس های شدید امواج دقیقا بر روی سنگ متمرکز می شوند و انرژی را به سمت آن می فرستند. این پالس ها سنگ را به لرزش در می آورند و حباب هایی را درون آن ایجاد می کنند. وجود این حباب ها باعث شکستگی سنگ می شود که این سنگریزه ها از طریق مجاری ادراری دفع می گردند.

چه زمانی سنگ کلیه جراحی می شود؟

زمانی که استفاده از انواع قرص کلیه و دستگاه سنگ شکن پاسخگو نیست، جراحی به عنوان گزینه نهایی مد نظر قرار می گیرد. در این شرایط، جراح پشت و یا پهلو بیمار را برش می دهد و با استفاده از ابزارهای خاص سنگ را خارج می نماید.

blog03

بلایی که کمبود ویتامین ها بر سرتان می آورد!

ویتامین ها بلوک های سازنده بدن هستند و کمبود آنها می تواند خطر ابتلا به بیماری های مزمن را به میزان زیادی افزایش دهد و سیستم ایمنی بدن را تضعیف نماید. پیروی از رژیم غذایی سالم اولین و مطمئن ترین روش برای تامین ویتامین های مورد نیاز بدن است. در صورتی که به رژیم غذایی سالم دسترسی ندارید و یا بدنتان از کمبود ویتامین رنج می برد، بهتر است استفاده از انواع قرص ویتامین را مد نظر قرار دهید.

کمبود ویتامین ها به مو ناخن چه آسیبی وارد می کند؟

اولین مشکلی که در اثر کمبود ویتامین ها در بدن مشخص می گردد آسیب به مو و ناخن است. مطالعات نشان داده اند کمبود بیوتین یا ویتامین ب 7 می تواند به شدت بر مو و ناخن اثر بگذارد و آنها را شکننده کند. همچنین، از علائم دیگر کمبود ویتامین ب 7 می توان خستگی مزمن و یا دردهای عضلانی را در نظر گرفت. افرادی که سیگاری هستند و از الکل استفاده می کنند و یا به بیماری های مزمن روده مبتلا هستند و یا زمان زیادی است که آنتی بیوتیک مصرف می کنند، در معرض کمبود ویتامین ب 7 قرار دارند.

چرا پوست سر شوره می زند؟

شوره سر می تواند نمای بسیار بدی را بر روی سر به وجود بیاورد و زیبایی موها را تحت تاثیر قرار دهد. کارشناسان به این موضوع اشاره می کنند که کبود ویتامین های گروه ب عامل اصلی شوره سر است. زیرا این ویتامین ها به تولید روغن در پوست سر کمک می کنند و اگر میزان آنها کم شود دیگر پوست سر نمی تواند روغن تولید کند و همین امر منجر به بروز شوره می گردد. بروز شوره سر در دوران بلوغ و اواسط بزرگسالی پدیده رایجی است که در این شرایط باید از قرص ویتامین استفاده شود.

لب های خشک یا ترک در گوشه دهان چیست؟

حتما در تعاملات خود با افرادی در تماس بوده اید که دائما لب های خشک دارند و یا گوشه دهانشان ترک می خورد. این امر به طور مستقیم با کمبود ویتامین مرتبط است و کارشناسان به این موضوع اشاره می کنند کمبود ویتامین های گروه ب از جمله تیامین، ریبوفلاوین و پیرویدوکسین عامل اصلی بروز این مشکلات است.
در این شرایط استفاده از قرص ویتامین بهترین گزینه برای رفع این مشکلات است. از طرفی دیگر افراد می توانند با مصرف گوشت، مرغ، ماهی، حبوبات، سبزیجات برگ تیره، آجیل و دانه ها و غلات سبوس دارد این مشکلات را از بین ببرند

خونریزی لثه نشانه کمبود کدام ویتامین است؟

ویتامین ث ویتامین بسیار مهمی در بدن به شمار می رود. این ویتامین یک آنتی اکسیدان قوی است که رادیکال های آزاد بدن را از بین می برد و خطر ابتلا به بیماری های مزمن از جمله سرطان را کاهش می دهد. همچنین، استفاده از ویتامین ث برای تقویت سیستم ایمنی بدن بسیار مهم است از بدن محافظت می نماید. مطالعات نشان داده اند کاهش ویتامین ث در بدن با خونریزی لثه ارتباط مستقیم دارد. همچنین، کمبود ویتامین ث در بدن می تواند بیماری های زیر را به وجود بیاورد:
• ابتلا به بیماری اسکوربوت
• دردهای شدید عضلانی
• دردهای شدید استخوانی
• احساس خواب آلودگی و بی حالی
• کبودی آسان در بدن
• عدم ترمیم زخم ها
• خونریزی مدام از بینی
• خشکی پوست

دید ضعیف در شب نشانه چیست؟

کاهش ویتامین آ در رژیم غذایی می تواند بر بینایی اثر بگذارد و منجر به شب کوری و یا کاهش توانایی دید افراد در تاریکی گردد. ویتامین آ در بدن به تولید رودوپسین کمک می کند. رودوپسین رنگدانه موجود در شبکیه چشم است که به شما کمک می کند اجسام و رنگ ها را بهتر تشخیص دهید. مطالعات نشان داده اند کاهش ویتامین آ ممکن است به قرنیه آسیب برساند و خطر بروز بیماری های جدی تر از جمله خشکی چشم و شب کوری وجود دارد. در این شرایط استفاده از قرص ویتامین آ پس از مشورت با پزشک بهترین کاری است که شما می توانید انجام دهید.

چرا دچار سندروم پای بی قرار می شویم؟

سندروم پای بی قرار احساسات ناخوشایندی را در پا ایجاد می کند و باعث می شود پا به صورت غیر قابل کنترل تکان بخورد و چالش های زیادی را برای افراد به وجود بیاورد. کمبود آهن و کمبود منیزیم از دلایل اصلی ابتلا به سندروم پای بی قرار به شمار می روند. همچنین، بهتر است بدانید زنان بیشتر از مردان به این بیماری مبتلا می شوند. به همین دلیل زنان باید توجه ویژه ای به مصرف قرص ویتامین داشته باشند.

نکات مهم در استفاده از قرص ویتامین

اکنون دیگر متوجه شده اید کمبود ویتامین ها می تواند برای بدن بسیار مضر باشد و آسیب های جدی به سلامتی وارد کند. اگر می خواهید از مصرف قرص ویتامین نتیجه بگیرید به موارد زیر توجه کنید:
• قرص ویتامین را از برندهای معتبر بازار تهیه کنید.
• در زمان استفاده به دستور العمل مصرف توجه کنید.
• دوز مصرفی را خودسرانه تغییر ندهید.
• قبل از استفاده از هر نوع قرص یا مکملی با پزشک یا داروساز مشورت نمایید.

blog01

سندروم گیلن باره، بیماری که سیستم عصبی را تحت تاثیر قرار می دهد!

سندروم گیلن باره نوعی اختلال نادر سیستم عصبی است که می تواند عوارض جدی در سلامتی به وجود بیاورد. در این بیماری سیستم ایمنی بدن به سلول های عصبی حمله می کنند و همین امر باعث می شود فرد دچار اختلالات عصبی شود. این بیماری با ضعف و سوزن سوزن شدن اندام های بدن آغاز می شود و سپس علائم جدی مشخص می گردند. استفاده از انواع قرص مغز و اعصاب می تواند برای کنترل این بیماری مفید باشد، اما این داروها باید زیر نظر پزشک مصرف شوند.

سندروم گیلن باره چگونه آغاز می شود؟

در این سندروم سیستم ایمنی بدن به گروه های خاصی از سلول های عصبی سالم حمله می کند و غلاف میلین اعصاب محیطی را از بین می برد. گاهی این بیماری آکسون های سلول ها را نیز از بین می برد و همین امر باعث به وجود آمدن مشکلات شدید می شود. وقتی میلین و یا آکسون ها آسیب می بینند، ارسال اطلاعات مرتبط با حس لامسه به نخاع و مغز صورت نمی گیرد و در نتیجه فرد بی حسی را در دست و پاهایش احساس می کند.
همچنین، این آسیب می تواند باعث بروز حس سوزش در دست و پا شود. از طرف دیگر، سندروم گلین باره می تواند با عفونت دستگاه تنفسی و یا گوارش ظاهر شود و اعمالی نظیر واکسیناسیون آن را تحریک می کنند. پس از آن این بیماری بروز پیدا می کند.

علائم سندروم گیلن باره چیست؟

همانطور که در بالا به آن اشاره کردیم، این سندروم با گزگز و ضعف پاها شروع می شود و پس از آن بازوها و حتی صورت درگیر می شود. علائم دیگر این سندروم به شرح زیر هستند:
• ضعف شدید در پاها که قسمت بالاتنه را درگیر می کند.
• ناتوانایی در راه رفتن
• ناتوانایی در بالا رفتن از پله ها
• بروز مشکل در حرکات صورت
• بروز مشکل در گفتار
• بروز مشکل در جویدن یا بلعیدن
• دو بینی
• عدم توانایی حرکت چشم ها
• درد شدید یا گرفتگی های شدید عضلانی
• مشکل در کنترل مثانه
• مشکل در عملکرد روده
• ضربان شدید قلب
• فشار خون بالا و یا پایین
• مشکل در تنفس

چه عواملی سبب می شوند که این سندروم تحریک شود؟

برخی از عوامل سبب می شوند این سندروم بروز پیدا کند. البته باید بدانید سندروم گیلن باره تمامی گروه های سنی را تحت تاثیر قرار می هد و با افزایش سن نیز خطر بروز این سندروم بالا می رود. از طرف دیگر، مطالعات نشان داده اند که خطر بروز سندروم گیلن باره در مردان بیشتر از زنان است. عوامل دیگری که باعث تحریک بروز این سندروم می شوند به شرح زیرند:
• انجام واکسیناسیون مانند واکسیناسیون آنفولانزا
• ابتلا به بیماری آنفولانزا
• ورود ویروس زیکا به بدن
• انجام عمل جراحی
• ابتلا به هپاتیت آ، ب و ث
• ضربات سنگین به بدن

ابتلا به سندروم گیلن باره چه عوارضی را در پی دارد؟

سندروم گلین باره سندروم جدی و خطرناکی است که می تواند به شدت سلامتی را تحت تاثیر قرار دهد. عوارضی که در اثر ابتلا به این سندروم به وجود می آیند به شرح زیرند:
• مشکلات تنفسی ( در این شرایط ماهیچه های تنفسی ضعیف می شوند و فرد به سختی می تواند نفس بکشد)
• بروز مشکلات قلبی
• مشکلات فشار خون
• بی حسی دائمی در بدن
• دردهای شدید
• زخم بستر

سندروم گیلن باره چگونه تشخیص داده می شود؟

وقتی علائم سندروم گیلن باره آغاز می گردند، باید به پزشک مراجعه شود. پزشک روش های متعددی را برای تشخیص این بیماری به کار می برد. البته باید بدانید تشخیص این بیماری بسیار دشوار است، زیرا علائم آن مشابه به علائم بیماری بوتولیسم، مننژیت و مسمومیت با فلزات سنگین مانند سرب، جیوه و آرسنیک است. روش های تشخیص این سندروم به شرح زیرند:
• آنالیز مایع نخاعی
• الکترومیوگرافی
• آزمایش های هدایت عصبی

آیا این سندروم درمان پذیر است؟

این سندروم یک بیماری خود ایمنی است که خود به خود می تواند از بین برود. با وجود این به برخی از روش های درمانی می توانند این سندروم را کنترل نمایند و اجازه پیشروی به آن را ندهند. بهتر است بدانید اگر این سندروم کنترل نشود خطر فلج شدن کل بدن وجود دارد. برخی از مکمل های مغز و اعصاب می توانند به مقاوم سازی بدن و جلوگیری از پیشرفت این بیماری کمک کنند. توصیه می شود انواع مکمل های مغز و اعصاب با نظر پزشک مصرف شوند. روش های دیگر درمانی به شرح زیرند:
• پلاسما فرز
• ایمونوگلوبین داخل وریدی
انجام فیزیوتراپی در کنار مصرف مکمل های مغز و اعصاب می تواند به بهبود این سندروم کمک کند.

blog02

بیماری کلامیدیا چگونه درمان می شود؟


بیماری کلامیدیا یک عفونت شایع مقاربتی است که توسط گروهی از باکتری ها ایجاد می شود. تخمین زده شده است که حدود 40 تا 96 درصد از افرادی که به این بیماری مبتلا می شوند، در ابتدا علامت خاصی ندارند و سپس علائم به مرور زمان مشخص می شوند و سلامتی را تحت تاثیر قرار می دهند. کارشناسان به این موضوع اشاره می کنند اگر این بیماری درمان نشود، می تواند خطرات جدی را برای سلامتی به همراه داشته باشد. به همین دلیل انجام منظم غربالگری ها یکی از اموری است که به حفظ سلامتی کمک می کند. درمان بیماری کلامیدیا بسیار راحت است و با مصرف آنتی بیوتیک ها می توان عفونت به وجود آمده را کنترل کرد و به طور کامل از بین برد.

کلامیدیا چگونه منتقل می شود؟

بهتر است بدانید رابطه جنسی بدون کاندوم و یا برقراری رابطه جنسی دهانی ( بدون پوشش) مهمترین روش های انتقال این بیماری به شمار می روند. برای انتقال این بیماری لازم نیست که دخول رخ دهد. تماس آلت تناسلی فردی که به بیماری کلامیدیا مبتلاست با آلت تناسلی شخص دیگر سبب انتقال این بیماری می شود. همچنین، این بیماری از راه رابطه جنسی مقعدی نیز انتقال پیدا می کند. به طور کلی، روش های ابتلا به این بیماری به شرح زیرند:
• استفاده نکردن از روش های محافظتی مانند کاندوم
• داشتن شرکای متعدد جنسی

آیا نوزادان تازه متولد شده به این بیماری مبتلا می شوند؟

اگر زن باداری به بیماری کلامیدیا مبتلا باشد، نوزادش در هنگام تولد به این بیماری مبتلا می شود. بیشتر آزمایش هایی که در دوران بارداری انجام می شوند، می توانند تشخیص این بیماری را امکان پذیر سازند. به همین دلیل توجه به غربالگری های دوران بارداری اهمیت زیادی در حفظ سلامتی مادر و نوزاد دارد.

آیا ابتلا به این بیماری سبب می شود دیگر به آن مبتلا نشویم؟

بررسی های آماری نشان می دهند کسانی که به این بیماری مبتلا می شوند و آن را به طور کامل درمان می کنند، دوباره در خطر ابتلا به آن قرار دهند. در واقع، ابتلا به بیماری کلامیدیا پادتنی را برای جلوگیری از ابتلا دوباره به این بیماری در بدن به وجود نمی آورد.

علائم بیماری کلامیدیا چیست؟

کلامیدیا اغلب به عنوان «عفونت خاموش» شناخته می شود، زیرا اکثر افراد مبتلا به این عفونت هیچ علامتی را تجربه نمی کنند. با وجود این، علائمی وجود دارند که می توانند نشان دهنده ابتلا به این بیماری باشند. علائم مشترک در میان مردان و زنان به شرح زیرند:
• درد در ناحیه تناسلی
• احساس سوزش هنگام ادرار کردن
• ترشح غیر طبیعی از آلت تناسلی یا واژن

علائم این عفونت در مردان

بسیاری از مردان متوجه علائم کلامیدیا نمی شوند و شاید بتوان گفت اکثر مردان اصلاً علائمی ندارند. برخی از شایع ترین علائم این عفونت در مردان عبارتند از:
• احساس سوزش در هنگام ادرار
• ترشح زرد یا سبز از آلت تناسلی
• درد در قسمت پایین شکم
• درد در بیضه ها
علائم بیماری کلامیدیا در مقعد
همچنین، امکان ابتلا به این عفونت در مقعد وجود دارد که علائم آن به شرح زیرند:
• درد در هنگام تخلیه
• خونریزی از مقعد
داشتن رابطه دهانی با فردی که عفونت دارد، خطر ابتلا به کلامیدیا در گلو را افزایش می دهد. علائم می تواند شامل گلودرد، سرفه یا تب باشد. همچنین ممکن است که باکتری را در گلو حمل کنید و آن را ندانید.

علائم این بیماری در زنان

برخی از شایع ترین علائم ابتلا به این عفونت در زنان عبارتند از:
• مقاربت جنسی دردناک (دیسپارونی)
• ترشحات واژن
• احساس سوزش در هنگام ادرار
• درد در قسمت پایین شکم
• التهاب دهانه رحم (سرویکسیت)
• خونریزی بین قاعدگی
در برخی از زنان، عفونت می‌تواند به لوله‌های فالوپ سرایت کند که ممکن است باعث التهابی لگن شود و یک بیماری حاد به شمار می رود. علائم التهاب در لگن به شرح زیرند.
• تب
• درد شدید لگن
• حالت تهوع
• خونریزی غیر طبیعی واژینال بین پریودها

آیا این بیماری شایع است؟

در سال 2018، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های جنسی در آمریکا تخمین زد که تقریباً 4 میلیون فرد مبتلا به این بیماری در این کشور زندگی می کنند. با وجود این، نرخ عفونت در میان زنان جوان بالاتر است و بیشترین میزان عفونت در زنان بین 15 تا 24 سال رخ می دهد.
همچنین، مردان و زنان هر دو می توانند به این عفونت مبتلا شوند، اما موارد بیشتری در زنان گزارش شده است. از نظر آماری، اگر فردی با بیش از یک نفر رابطه جنسی داشته باشد، احتمال بیشتری برای ابتلا به این بیماری وجود دارد.

کلامیدیا در گلو

این بیماری می تواند در طول رابطه جنسی دهانی منتقل شوند. تماس با دهان، لب ها یا زبان ممکن است برای انتقال این عفونت کافی باشد. اگر از رابطه جنسی دهانی به این بیماری مبتلا شوید، ممکن است هیچ علامتی نداشته باشید و واژینال یا مقعدی هرگز به وجود نمی آیند. با وجود این، ممکن است علائم زیر را تجربه کنید:
• گلو درد
• گلو خشک
• تب
• سرفه

کلامیدیا در چشم

این عفونت در ناحیه تناسلی شایع‌تر است، اما می‌تواند ارگان های دیگری از بدن مانند مقعد، گلو و چشم ‌ها را نیز درگیر کند. ممکن است این عفونت از طریق تماس مستقیم یا غیرمستقیم باکتری در چشم ایجاد شود. به عنوان مثال، اگر چشم خود را بدون شستن دست لمس کنید، عفونت می تواند از ناحیه تناسلی به چشم برسد. علائم این بیماری به شرح زیرند:
• سرخی چشم
• ورم
• خارش
• تحریک
• مخاط یا ترشح
• حساسیت به نور (فوتوفوبیا)
در صورت عدم درمان، بروز این عفونت در چشم می تواند منجر به نابینایی شود.

بیماری کلامیدیا چگونه تشخیص داده می شود؟

در صورتی که هر یک از علائمی که تابدینجا به آنها اشاره شد تجربه کردید باید به پزشک متخصص مراجعه کنید. در این شرایط، پزشک ابتدا یک معاینه فیزیکی انجام می دهد تا وضعیت سلامتی را بررسی کنید و هرگونه ترشح، زخم یا نقطه‌های غیرعادی را که ممکن است به عفونت احتمالی مرتبط باشد، مشاهده نماید.
موثرترین آزمایش تشخیصی کلامیدیا، سواب زدن واژن در زنان و آزمایش ادرار در مردان است. اگر احتمال وجود عفونت در مقعد یا گلو وجود داشته باشد، این نواحی نیز ممکن است سواب شوند. معمولا چند روز طول می کشد تا نتیجه آزمایش برای فرد ارسال شود.

بیماری کلامیدیا چگونه درمان می شود؟

درمان بیماری کلامیدیا بسیار آسان است است. از آنجایی که این بیماری ماهیت باکتریایی دارد، آنتی بیوتیک ها به راحتی آن را درمان می کنند. آزیترومایسین یک آنتی بیوتیک است که با توجه به شدت بیماری تجویز می شود ( اگر شدت عفونت زیاد باشد، پزشک این آنتی بیوتیک را تجویز می کند). داکسی سایکلین یک آنتی بیوتیک دیگر است که برای درمان این عفونت تجویز می شود و باید دو بار در روز به مدت یک هفته مصرف شود.

پزشک ممکن است تصمیم بگیرد آنتی بیوتیک های دیگری را نیز تجویز کند. مهم نیست که کدام آنتی بیوتیک تجویز شده است، مهم این است که فرد مبتلا به کلامیدیا دستور العمل ها را به دقت دنبال کند تا بتواند عفونت به وجود آمد را به طور کامل از بین ببرد. آنتی بیوتیک ها معمولا حداقل برای یک دوره دو هفته ای تجویز می شوند. توصیه می شود در طول درمان رابطه جنسی نداشته باشید.

اگر بیماری کلامیدیا درمان نشود، چه عوارضی را در پی دارد؟

عفونت ناشی از بیماری کلامیدیا در زنان می تواند به رحم و تخمدان ها آسیب بزند. همچنین، ممکن است این بیماری لوله های فالوپ را درگیر کند و خطر ناباروری افزایش پیدا می کند. اگر این بیماری در دوران بارداری به جنین منتقل شود، می تواند باعث عفونت چشم یا ذات الریه در نوزادان شود.
همچنین، اگر بیماری کلامیدیا در مردان درمان نشود، عفونت ناشی از آن به بیضه ها آسیب می رساند و باعث ملتهب شدن آنها می شود. این عفونت می تواند به غده پروستات سرایت کند و تب و ناراحتی های شدیدی را در ناحیه کمر به وجود بیاورد.